Evaluating Satisfaction with a 3D Clothing Simulation Program by Adding Fabric Physical Functions
Main Article Content
Abstract
This research focused on developing 3D programming techniques in V.T. Garment Company Limited, Pattern Department. To achieve maximum quantitative and qualitative efficiency, this study aimed to analyze the problems and limitations of the Vstitcher program to develop a manual for using the Vstitcher program effectively. And to assess satisfaction with the manual from users of the Vstitcher program in the company. The research method was to select 4 experts and representatives from the company to try out the technical manual for using the program and evaluation of satisfaction with the program user manual. The tool for collecting data was a questionnaire. Statistics for data analysis were percentage, mean, and standard deviation. The results of the study found that adding physical input in 3 forms, namely 1. increasing the flexibility of the fabric to suit the type of clothing, 2. increasing the fluffiness, and 3. Increasing the texture of the fabric resulted in a method of increasing the Physical value. Physic Model 1 ( = 4) Model 2 ( = 4.3) Model 3 ( = 4.08) Summary of the satisfaction check of the Physic value increase method was at a high level. The average is 4.13 The result is that the pattern department can deliver work according to the plan, and the company can reduce production time and costs, increasing sustainable profits.
Article Details
Articles published are copyright of the Journal of Home Economics Technology and Innovation. Rajamangala University of Technology Thanyaburi The statements contained in each article in this academic journal are the personal opinions of each author and are not related to Rajamangala University of Technology Thanyaburi and other faculty members at the university in any way Responsibility for all elements of each article belongs to each author. If there is any mistake Each author is solely responsible for his or her own articles.
References
ณรงค์ชัย อัครเศรณี. (2552). การออกแบบด้วยคอมพิวเตอร์. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
ธนิต เอี่ยมสะอาด. (2561). การประยุกต์ใช้แบบจำลอง 3 มิติเสมือนจริงในอุตสาหกรรมการผลิต. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย, 12(3), 10-18.
เอกชัย เกื้อเผ่า. (2560). การวาดแผนภาพวัสดุด้วยโปรแกรม CAD. สืบค้นจาก https://www.thaicadcenter.com/cad-drawing-material.html
สมชาย บุญศิริ. (2558). ระบบผลิตอัตโนมัติด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
สิงห์แก้ว กิจวัฒนา, เพชรานันท์ บุญสิงห์, และอำไพศรี คูอารี. (2553). การประยุกต์ใช้ CAD/CAM ในอุตสาหกรรมการผลิต. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุนีรัตน์ ไพรวรรณ และวรดี ศรีธนะวร. (2561). เศรษฐกิจและธุรกิจเครื่องนุ่งห่ม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสวนดุสิต.
วรวิทย์ ไชยเผือก. (2562). การใช้โปรแกรม CAD เพื่อการวางแผนผลิต. วารสารวิศวกรรมการผลิต, 25(2), 87-94.
Lean manufacturing, (2011), Lean manufacturing บริษัท วี.ที. การ์เม้นท์ จำกัด. https://www.vtgarment.com/wpcontent/uploads/2016/06/Innomag-magazine-April-May-2012-.pdf. เข้าถึงเมื่อ. 20 กุมภาพันธ์ 2567.