ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระสารประกอบฟีนอลิกและองค์ประกอบทางเคมีของน้ำมันหอมระเหยว่านสาวหลง

Antioxidant Activity, Total phenolic and Essential Oil from Amomum biflorum Jack

ผู้แต่ง

  • อาวุธ หงษ์ศิริ สาขาวิชาการแพทย์แผนไทย คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา กรุงเทพมหานคร
  • ศุภรัตน์ ดวนใหญ่ สาขาวิชาการแพทย์แผนไทย คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา กรุงเทพมหานคร

คำสำคัญ:

ว่านสาวหลง, สารต้านอนุมูลอิสระ, สารประกอบฟีนอลิก, น้ำมันหอมระเหย

บทคัดย่อ

           งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระโดยวิธี 2,2-Diphenyl-1-picrylhydrazyl radial scavenging capacity assay สารประกอบฟีนอลิกรวมโดยวิธี Folin-Ciocalteu  และองค์ประกอบทางเคมีโดยใช้เทคนิค Gas Chromatography – Mass Spectrometry (GC-MS) ของน้ำมันหอมระเหยจากใบว่านสาวหลง โดยสกัดน้ำมันหอมระเหยด้วยวิธีการกลั่นด้วยน้ำ

            ผลการศึกษาพบว่า น้ำมันหอมระเหยจากส่วนใบว่านสาวหลง มีประสิทธิภาพในการต้านอนุมูลอิสระ (DPPH) สูงที่สุด โดย  มีค่า IC50 เท่ากับ 17.57±0.01 มิลลิกรัม/มิลลิลิตร น้ำมันหอมระเหยส่วนลำต้นว่านสาวหลง มีค่า IC50 เท่ากับ 1.639±0.01 มิลลิกรัม/มิลลิลิตร ผลการทดสอบการยับยั้งปฏิกิริยาลิพิดเปอร์ออกซิเดชัน พบว่าน้ำมันหอมระเหยจากส่วนใบว่านสาวหลง IC50 เท่ากับ 5.45 มิลลิกรัม/มิลลิลิตร สามารถยับยั้งได้ดีกว่าน้ำมันหอมระเหยจากส่วนลำต้น IC50 เท่ากับ 9.703 มิลลิกรัม/มิลลิลิตร นอกจากนี้น้ำมันหอมระเหยจากส่วนใบว่านสาวหลง ยังมีสารประกอบฟีนอลิกรวมมากที่สุด 295.85±0.01 มิลลิกรัมสมมูลของกรดแกลลิกต่อกรัมสารสกัด และพบสารองค์ประกอบทางเคมีที่มีปริมาณมากที่สุด คือ trans-1-(1-butenyl)-4-methoxy-Benzene ผลการศึกษาที่ได้แสดงให้เห็นว่าน้ำมันหอมระเหยว่านสาวหลงโดยเฉพาะส่วนใบมีศักยภาพสำหรับพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์เวชสำอางในการช่วยต้านอนุมูลอิสระได้

Downloads

Download data is not yet available.

References

วันชัย ศรีวิบูลย์. สมุนไพรธรรมชาติที่นำมาใช้เครื่องสำอาง. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: กระทรวงสาธารณสุข.

วิรุฬห์ วุฒิฤทธากุล, อำนาจ เย็นสบาย, ศิริยุภา พูลสุวรรณ, ลือชัย ศรีเงินยวง. ปัจจัยทางวัฒนธรรมที่มีผลกับความหมายของว่านในระบบสุขภาพไทย. วารสารศรีนครินทร์วิโรฒวิจัยและพัฒนา 2561;10:147-159.

ปริยานุช อินทร์รอด. ฤทธิ์ต้านออกซิเดชัน และปริมาณสารประกอบฟีนอลรวมของส่วนสกัดจากต้นเร่วหอมและว่านสาวหลง. [ปริญญานิพนธ์บัณฑิต]. มหาวิทยาลัยบูรพา; 2551.

Kulisica, T, Radonicb A, Katalinicc, V, Milosa M. Use of different methods for testing antioxidative activity of oregano essential oil. Food Chem. 2004; 85(4):633-640.

ประภัสสร วีระพันธ์, วัชรี คุณกิตติ. คุณสมบัติในการเป็นสารต้านอนุมูลอิสระของน้ำมันหอมระเหยในหลอดทดลอง. วารสารเภสัชอีสาน 2554;7:30-38.

Singtothong C, Gagnon MJ, et al. Chemical composition and biological activity of the essential oil of Amomum biflorum Nat Prod Commun. 2013;8(2):265-267.

สนั่น ศุภธีรสกุล, กชกร มุสิกพงษ์. ผลต่อการผ่อนคลายในอาสาสมัครของน้ำมันหอมระเหยจากว่านสาวหลง. วารสารมหาวิทยาลัยทักษิณ 2557;7:17-25.

อรรถพล อุทัยเรือง, รุจิลักขณ์ รัตตะรมย์ และคัทลียา เมฆจรัสกุล . การประยุกต์ทางเวชสำอางของน้ำมันหอมระเหยว่านสาวหลงจากส่วนทั้งต้นและส่วนใต้ดิน. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีไทย 2563;9:680-692.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2022-12-07 — Updated on 2022-12-07

How to Cite

1.
หงษ์ศิริ อ, ดวนใหญ่ ศ. ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระสารประกอบฟีนอลิกและองค์ประกอบทางเคมีของน้ำมันหอมระเหยว่านสาวหลง : Antioxidant Activity, Total phenolic and Essential Oil from Amomum biflorum Jack. AdvSciJ [อินเทอร์เน็ต]. 7 ธันวาคม 2022 [อ้างถึง 9 มีนาคม 2025];22(2):R36 - R47. available at: https://li02.tci-thaijo.org/index.php/adscij/article/view/372