Preventive Behavior from Particulate Matter 2.5 (PM2.5) on The Acute Health Effects of Street Food Vendors in Thon Buri, Bangkok

พฤติกรรมการป้องกันตนเองจากฝุ่นละอองขนาดเล็ก PM2.5 ต่อผลกระทบทางสุขภาพแบบเฉียบพลันของผู้จำหน่ายอาหารริมบาทวิถี เขตธนบุรี กรุงเทพมหานคร

Authors

  • Nathamon Seubsui Public Health Program, Faculty of Science and Technology, Bansomdejchaopraya Rajabhat University, Bangkok
  • Napat Tiewwilai Public Health Program, Faculty of Science and Technology, Bansomdejchaopraya Rajabhat University, Bangkok
  • Kanyarat Takhian Public Health Program, Faculty of Science and Technology, Bansomdejchaopraya Rajabhat University
  • Sudarat Kongklai Public Health Program, Faculty of Science and Technology, Bansomdejchaopraya Rajabhat University, Bangkok

Keywords:

Preventive Behavior, PM2.5, food vendors

Abstract

          This survey research was to study the relationship preventive behavior from particulate matter2.5 (PM2.5) and the acute health effects of street food vendors in Thonburi, Bangkok. The sample were 211 street food vendors in Thonburi by stratified sampling. Data collected were researcher-created questionnaire. Data analyzed was done by descriptive statistics and Chi-square.

          The results of the research were as follows: Most of the respondents were female 54.98%, an average age of 43. Preventive behavior from PM2.5 were moderate 163, accounted for 77.25%. The acute health affected from PM2.5 were 198, accounted for 93.84%. Preventive behavior from PM2.5 were not associated with acute health effects from PM2.5 statistically significant at 0.05 levels. Thus, there are suggestions: Other health factors impacting and rising awareness of the perceived benefits of protecting self-defense from the PM2.5 should be studies.

References

องค์การอนามัยโลก (ประเทศไทย). ผลกระทบรวมของมลพิษทางอากาศ [อินเตอร์เน็ต]. 2562 [8 มกราคม 2563]. เข้าถึงได้จาก: https://www.who.int/docs/default- source/thailand/air-pollution/01-th-air-pollution-get-fold-leaflet-web.pdf?sfvrsn=8e42efae_2

ประกาศคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ เรื่อง กำหนดมาตรฐานฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 2.5 ไมครอน ในบรรยากาศทั่วไป. ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 139 ตอนพิเศษ 163 ง (ลงวันที่ 8 กรกฎาคม 2565)

กรมควบคุมมลพิษ. รายงานสถานการณ์และคุณภาพอากาศประเทศไทย [อินเทอร์เน็ต]. 2563 [เข้าถึงเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2563]. เข้าถึงได้จาก: http://air4thai.pcd.go.th/webV2/

กรมควบคุมมลพิษ. Air4thai [อินเตอร์เน็ต]. 2563 [เข้าถึงเมื่อ 20 มกราคม 2563]. เข้าถึงได้จาก: http://air4thai.pcd.go.th/webV3/#/History

กรมควบคุมมลพิษ. ฝุ่น PM 2.5 เกิดจากอะไรและสาเหตุที่ทำให้ไม่ลดลง [อินเทอร์เน็ต]. 2562 [เข้าถึงเมื่อ 8 มกราคม 2563]. เข้าถึงได้จาก: https://www.silkspan.com/carinsur/article/health/122/

ธีรพงศ์ บริรักษ์. ถอดบทเรียนวิกฤติ PM2.5. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี 2562;13(3):44-58.

ประเสริฐ ตปนียางกูร. แนะ 8 แนวทางแก้ปัญหา PM 2.5 [อินเทอร์เน็ต]. 2563 [เข้าถึงเมื่อ 13 มกราคม 2563]. เข้าถึงได้จาก: https://www.infoquest.co.th/2020/1989

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. เรียนรู้ อยู่กับฝุ่น PM2.5 [อินเตอร์เน็ต]. 2563. [เข้าถึงเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2563]. เข้าถึงได้จาก: https://www.chula.ac.th/wpcontent/uploads/2019/10/chula-pm25-booklet-1.pdf

กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. หมวด2 ผลกระทบต่อสุขภาพ [อินเทอร์เน็ต]. 2562 [เข้าถึงเมื่อ 16 พฤษภาคม 2563. เข้าถึงได้จาก: http://pollutionclnic.com/home/front/

อนุสรา รอดธานี. ปริมาณฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 2.5 ไมครอน (PM 2.5) ภายในห้องโดยสารรถโดยสารสาธารณะในกรุงเทพมหานคร. [วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต]. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร; 2558.

ศรัณณ์พักตร์ แก้วเพชร. การรับรู้และพฤติกรรมการตอบสนองต่อฝุ่นละอองขนาดเล็ก 2.5 ไมครอน (PM2.5): กรณีศึกษากลุ่มมอเตอร์ไซด์รับจ้างในเขตดินแดง. กรุงเทพมหานคร. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น 2565;8(1):237-50.

กฤษณ์วรท จันทร์ศรี, ธนกฤต กลึงผล, ณัฐพล วิสุวงษ์, ทฤฒมน ศุภะผ่องศรี. การรับรู้และพฤติกรรมป้องกันฝุ่นขนาดเล็กของประชาชน:กรณีศึกษา บริเวณอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ กรุงเทพมหานคร. วารสารสมาคมวิชาชีพสุขศึกษา 2563;35(1):41-55.

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement 1970; 30(3):607-10.

Likert, R. 1963. The human organization:Its management and value. New York: Mcgraw-Hill.

Best, John W. 1977. Researchin Education. 3rd ed. Englewood Cliffs, New Jesey : prentice Hall, Inc.

พันทิพย์ รามสูตร. 2540. พฤติกรรมมนุษย์และพฤติกรรมสุขภาพ ระบาดวิทยาสังคม. กรุงเทพมหานคร: พี เอ ลีฟวิ่ง.

ณภัทร พงษ์เทอดศักดิ์. ความรู้ความเข้าใจและพฤติกรรมในการป้องกันตนเองในภาวะหมอกควันของประชาชนในเขตพื้นที่เทศบาลตำบลจันจว้า อำเภอแม่จัน จังหวัดเชียงราย. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย 2558;8(17):140-7.

สุธารัตน์ หมื่นหมี และศุษิระ บุตรดี. การประเมินความเสี่ยงด้านสุขภาพจากการได้รับฝุ่น PM2.5 จากพื้นที่อุตสาหกรรมในอำเภอปลวกแดง จังหวัดระยอง. วารสารนเรศวรพะเยา 2564;14(3):95-110.

สุทธิศักดิ์ เด่นดวงใจ, พงศ์เทพ วิวรรธนะเดช และวิโรจน์ เจียมจรัสรังสี. ความสัมพันธ์ระหว่างระดับฝุ่นละออง PM2.5 รายวันในอากาศกับการมารับการรักษาด้วยโรคระบบทางเดินหายใจและระบบหัวใจและหลอดเลือด ณ โรงพยาบาลราชบุรี อ.เมือง จ.ราชบุรี. เชียงใหม่เวชสาร 2564;60(3):345-58.

กรมอนามัย. คู่มือฉบับประชาชนการเฝ้าระวัง PM2.5 อย่างไรให้ปลอดภัย. นนทบุรี: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย; 2563.

กรมควบคุมมลพิษ. Air4thai [อินเตอร์เน็ต]. 2563 [เข้าถึงเมื่อ 20 ธันวาคม 2563]. เข้าถึงได้จาก: http://air4thai.pcd.go.th/webV3/#/History

Skinner B.F. The origins of cognitive thought. American Psychologist 1989;44(1):13-8.

Additional Files

Published

09-05-2023

How to Cite

1.
Seubsui N, Tiewwilai N, Takhian K, Kongklai S. Preventive Behavior from Particulate Matter 2.5 (PM2.5) on The Acute Health Effects of Street Food Vendors in Thon Buri, Bangkok: พฤติกรรมการป้องกันตนเองจากฝุ่นละอองขนาดเล็ก PM2.5 ต่อผลกระทบทางสุขภาพแบบเฉียบพลันของผู้จำหน่ายอาหารริมบาทวิถี เขตธนบุรี กรุงเทพมหานคร. AdvSciJ [Internet]. 2023 May 9 [cited 2024 May 5];23(1):R120 - R134. Available from: https://li02.tci-thaijo.org/index.php/adscij/article/view/556

Issue

Section

Research Articles