ผลของการใช้โปรแกรมการพยาบาลในการส่งเสริมการดูแลตนเองของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง สถานีสุขภาพบ้านทุ่งงาม อำเภอเสริมงาม จังหวัดลำปาง

Naiyana Insuang

doi:10.57260/stc.2024.827

Authors

Naiyana Insuang Soem Ngam Hospital

DOI:

https://doi.org/10.57260/stc.2024.827

Keywords:

Nursing program, Self care behavior, Hypertension

Abstract

The quasi-experimental research aims to study the results of promoting a self-care nursing program for hypertension patients. Research design was one groups pretest-posttest design. Purposive sampling was used to recruit 60 participants who live in Thungkham tambol, Soem Ngam District, Lampang Province. Research tools were promote self- care nursing program, knowledge and self care behavior questionnaires, and personal health data. Quantitative data was analysed using descriptive statistics , dependent T test. The results showed that at post-experiment the experimental group had significant higher mean scores of knowledge and self care behavior, and well blood pressure controlling. (p-value < 0.05). According to research, the results of promoting a self-care nursing program for hypertension patients which various activities should be used to improve knowledge and self care behavior, and well blood pressure controlling, expand to other communities.

References

กระทรวงสาธารณสุข. (2567). ระบบคลังข้อมูลด้านการแพทย์และสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. สืบค้นจาก https://hdcservice.moph.go.th/hdc/main/index.php

กัลปนา เพชรอินทร์ และนันทยา เสนีย์. (2566). ประสิทธิผลของโปรแกรมส่งเสริมการมีส่วนร่วมในการดูแล ตนเองต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองและการควบคุมความดันโลหิตของผู้ที่เป็นโรคความดันโลหิตสูง. Science, Technology, and Social Sciences Procedia, 2023(3), NCCR01-NCCR01. สืบค้นจาก https://wjst.wu.ac.th/index.php/stssp/article/view/25794

กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ. (2562). แนวทางการพัฒนาคุณภาพงานสุขศึกษาและพัฒนาความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพในโรงพยาบาล. กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข.

จันทร์เพ็ญ มีเพียร. (2567). พฤติกรรมการดูแลตนเองและการควบคุมระดับความดันโลหิตของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง โรงพยาบาลเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี. มหาจุฬานาครทรรศน์, 11(2), 299-310. สืบค้นจาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/275233

นภารัตน์ ธราพร, รัชนี สรรเสริญ และ จินตนา วัชรสินธุ์. (2565). ผลของโปรแกรมการดูแลสุขภาพที่บ้านต่อ การรับรู้ภาวะสุขภาพ พฤติกรรมการดูแลตนเอง และค่าความดันโลหิตของผู้ป่วยโรคความดันโลหิต สูงชนิดไม่ทราบสาเหตุ. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัย บูรพา, 12(2), 55-70. สืบค้นจาก https://ojs.lib.buu.ac.th/index.php/nursing/article/view/1033

เรียมใจ พลเวียง และ มิ่งขวัญ ภูหงษ์ทอง. (2565). การพัฒนารูปแบบการควบคุมระดับความดัน โลหิตในผู้ป่วย โรคความดันโลหิตสูงโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนอำเภอเปือยน้อย จังหวัดขอนแก่น. Journal of Health Science, 31(Supplement 1), 26-35. สืนค้นจาก https://thaidj.org/index.php/JHS/article/view/12391/10325

สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรคกระทรวงสาธารณสุข. (2560). รูปแบบการบริการป้องกันควบคุมโรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง สำหรับสนับสนุนการดำเนินงาน NCD Clinic Plus. นนทบุรี: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

สมาคมความดันโลหิตสูงแห่งประเทศไทย. (2563). การประชุมวิชาการประจําปีครั้งที่ 18 สมาคมความดันโลหิตสูงแห่งประเทศไทย. สืนค้นจาก http://thaihypertension.org/files/452_1.Thai%20Hypertension%20Conference%202020.pdf

สมาคมความดันโลหิตสูงแห่งประเทศไทย. (2562) . แนวทางการรักษา โรคความดันโลหิตสูงในเวชปฏิบัติทั่วไป พ.ศ. 2562. เชียงใหม่: ทริคธิงค์.

เสาวนีย์ ลาเสือ, ปรวุฒิ เมืองอู่, อภิเชษฐ์ เจริญท้าว และ ศรศักดิ์ ตันตะโนกิจ (2561). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงที่มารับบริการ ณ โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตําบลบ้านตันหยงเปาว์ ตําบลท่ากําชํา อําเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี. วารสารวิชาการเฉลิมกาญจนา, 5(1), 111-120. สืนค้นจาก https://so19.tci-thaijo.org/index.php/cnujournal/issue/view/17

สายฝน สุภาศรี, จักรกฤษณ์ วังราษฎร์, วราภรณ์ บุญเชียง. (2564). ผลของโปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพต่อการรับรู้ความสามารถตนเองและความคาดหวังผลลัพธ์ต่อการดูแลตนเองของผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูงจังหวัด เชียงราย.วารสารสาธารณสุขศาสตร์, 51(1), 33-42. สืนค้นจาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/jph/article/view/241251

อัมภากร หาญณรงค์. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 25(3), 52-65. สืนค้นจาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Nubuu/article/view/101426

American Heart Association. (2017). Hypertension: Ten ways to control your blood pressure. Retrieved March 8, 2023, Retrieved from http://www.americanheart.org/presenten

Bloom, B. S. (1999). Taxonomy of education objective handbook I: Cognitive domain. New York: David Mc Kay.

Faul, E., Erdfelder, E., Buchner, A., & Lang, A. G. (2009). Statistical power analyses using G* Power version 3.1.3: Tests for correlation and regression analysis. Behavior Research Methods, 41(4), 1149-1160. Retrieved from https://link.springer.com/article/10.3758/BRM.41.4.1149

Kazuomi, K., Ayako, O., & Satoshi, H .(2024). The WHO Global report 2023 on hypertension warning the emerging hypertension burden in globe and its treatment strategy. Hypertension Research, 47, 1009-1102. Retrieved from https://doi.org/10.1038/s41440-024-01622-w

Mogi, M., Hoshide, S., & Kario, K. (2023). Home blood pressure measurement: the original and the best for predicting the risk. Hypertension Research, 46(7), 1745-1746. Retrieved from https://www.nature.com/articles/s41440-023-01280-4

Moh, R. (2019). Self-care and Related Factors in Hypertensive Patients: a Literature Review. Dinamika Kesehatan Journal, 10(1), 266-276. Retrieved from https://ojs.dinamikakesehatan.unism.ac.id/index.php/dksm/article/view/419

Orem, D. E. (2001). Self-care deficit nursing theory, Nursing: Concepts of practice. McGraw-Hill: New York.

Pender, P. J. (1996). Health Promotion in nursing practice. (3d ed.). Toronto: Prentice Hall. Canada.

Wondmieneh, A., Gedefaw, G., Getie, A., & Demis, A. (2021). Self-Care Practice and Associated Factors among Hypertensive Patients in Ethiopia: A Systematic Review and Meta-Analysis. Int J Hypertens, 2021, 5582547. Retrieved from https://doi.org/10.1155/2021/5582547

World Health Organization. (2023). Global report on hypertension: the race against a silent killer. Geneva, Switzerland: World Health Organization; 2023, p. 1–276.