สภาพปัญหา ความต้องการจำเป็น และองค์ประกอบสำหรับการพัฒนาระบบเกษตรอัจฉริยะเพื่อการเลี้ยงปลานิลแบบแม่นยำในพื้นที่ชายฝั่งทะเล
DOI:
https://doi.org/10.57260/stc.2025.1101คำสำคัญ:
ประเมินองค์ประกอบที่เหมาะสม , ระบบการเกษตรอัจฉริยะ , การเลี้ยงปลานิลแบบแม่นยำ , พื้นที่ชายฝั่งทะเล , จังหวัดนครศรีธรรมราชบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหา และความต้องการจำเป็นสำหรับการพัฒนาระบบเกษตรอัจฉริยะเพื่อการเลี้ยงปลานิลแบบแม่นยำในพื้นที่ชายฝั่งทะเล 2) เพื่อประเมินองค์ประกอบที่เหมาะสมสำหรับการพัฒนาระบบเกษตรอัจฉริยะเพื่อการเลี้ยงปลานิลแบบแม่นยำในพื้นที่ชายฝั่งทะเล กลุ่มผู้ให้ข้อมูล คือ เกษตรกรที่มีอาชีพเลี้ยงปลานิลในพื้นที่ชายฝั่งทะเลจังหวัดนครศรีธรรมราช จำนวน 5 คน และผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีเกษตรอัจฉริยะและเกษตรแบบแม่นยำ จำนวน 5 คน โดยใช้วิธีการคัดเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามสภาพปัญหา และความต้องการจำเป็นในการพัฒนาระบบเกษตรอัจฉริยะเพื่อการเลี้ยงปลานิลแบบแม่นยำในพื้นที่ชายฝั่งทะเล และแบบประเมินองค์ประกอบที่เหมาะสมสำหรับการพัฒนาระบบการเกษตรอัจฉริยะ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าดัชนีความต้องการจำเป็น ผลการวิจัยพบว่า 1) เกษตรกรผู้ที่มีอาชีพเลี้ยงปลานิลในพื้นที่ชายฝั่งทะเล ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง มีอายุระหว่าง 50-59 ปี มีการศึกษาในระดับประถมศึกษา มีประสบการณ์ในการเลี้ยงปลา 15 ปีขึ้นไป สั่งซื้อลูกพันธุ์ปลานิลสายพันธุ์จิตรลดา 4 จากฟาร์มเอกชน เลี้ยงปลา ในบ่อดินขนาด 1-3 ไร่ ลึก 2 เมตร จำนวน 1-2 บ่อ เลี้ยงปลานิลเพื่อจำหน่ายให้กับพ่อค้าคนกลาง ปีละ 2 ครั้ง และความต้องการจำเป็นของกลุ่มเกษตรกรผู้ที่มีอาชีพเลี้ยงปลานิล ในพื้นที่ชายฝั่งทะเล คือ ด้านการเก็บข้อมูล (PNI modified = 0.454) ด้านโรคและการป้องกัน (PNI modified = 0.414) และด้านเทคโนโลยีที่ใช้ในการเลี้ยงปลา (PNI modified = 0.380) เนื่องจากการจัดเก็บข้อมูลยังไม่ครอบคลุมสำหรับการวางแผนและติดตามผล โดยเฉพาะข้อมูลคุณภาพน้ำที่ส่งผลโดยตรงต่อผลผลิต 2) ผลการประเมินองค์ประกอบที่เหมาะสมของระบบการเกษตรอัจฉริยะจากผู้เชี่ยวชาญ ตามแนวคิดของกัสกีย์ พบว่า องค์ประกอบที่เหมาะสมในทุกด้านอยู่ในระดับมากที่สุด คือ ด้านความเป็นประโยชน์ 4.80±0.29 ด้านความสอดคล้อง 4.80±0.27 ด้านความเป็นไปได้ 4.73±0.37 และด้านความเหมาะสม 4.67±0.48 สรุปได้ว่าองค์ประกอบที่ประเมินมีความเหมาะสมสำหรับ การพัฒนาระบบเกษตรอัจฉริยะเพื่อการเลี้ยงปลานิลแบบแม่นยำในพื้นที่ชายฝั่งทะเลให้มีประสิทธิภาพต่อไป
Downloads
เอกสารอ้างอิง
จารุกิตติ์ กุดาศรี, สมจิต โยธะคง และ พรชุลีย์ นิลวิเศษ. (2555). ความต้องการการส่งเสริมการเพาะเลี้ยงปลานิลในบ่อดินของเกษตรกรในอำเภอเมือง จังหวักาญจนบุรี. ใน มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, Proceeding การประชุมเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, ครั้งที่ 2 วันที่ 4-5 กันยายน 2555 มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ณัชชา เจริญชนะกิจ และ โสมฉาย บุญญานันต์. (2566). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็นในการพัฒนานวัตกรรมเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้สะตีมศึกาให้กับนิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูระดับประถมศึกษา. วารสารวิจัยวิชาการ, 6(4), 97-114. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jra/article/view/261298
ณัฐวดี เบี้ยขาว. (2567). การเลี้ยงปลานิลในบ่อดินของเกษตรกร อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช. นครศรีธรรมราช: ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืดนครศรีธรรมราช กองวิจัยและพัฒนาการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืด กรมประมง.
ธวัชชัย อาจวิชัย. (2567). ปัจจัยที่มีผลต่อการยอมรับเทคโนโลยีการเลี้ยงปลานิลในบ่อดินของเกษตรกร จังหวัดบึงกาฬ. สืบค้นจาก https://www4.fisheries.go.th/local/pic_activities/202201201459301_pic.pdf
ปริเยศ ผลวงษ์, ถิรวัฒน์ รายรัตน์, อุไรรัฒท์ เนตรหาญ, อรุโณทัย คีตะนนท์, พุธสุชา พันธ์สวัสดิ์ และ นิติ ชูเชิด. (2566). ผลของการใช้เครื่องวัดคุณภาพน้ำอัตโนมัติ (Aqua IOT) ต่อประสิทธิภาพการผลิตและผลกำไรในฟาร์มเลี้ยงกุ้งขาวแวนนาไม (Litpenaeus vanname). วารสารแก่นเกษตร, 51(1), 353-360. สืบค้นจาก https://ag2.kku.ac.th/kaj/PDF.cfm?filename=14-Fis08_P.pdf&id=4829&keeptrack=5
พิมรินทร์ คีรินทร์, เสกสรร ศิวิลัย และ อรอุมา พร้าโมต. (2567). ระบบติดตามคุณภาพน้ำในการเลี้ยงปลาในกระชังด้วยเทคโนโลยี NB-IoT โดยใช้ดัชนีวัดทางกายภาพ. วารสารวิจัยและพัฒนาวไลยลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, 19(1), 1-14. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/vrurdistjournal/article/view/262663
ภัทรพล อาจอาษา, วิโรจน์ อภินันท์ธนากร, ประมุข ศรีชัยวงศ์ และ วิระพงศ์ จันทร์สนาม. (2564). การพัฒนาเทคโนโลยีเกษตรอัจฉริยะสำหรับฟาร์มเพาะเลี้ยงปลานิล โดยใช้อินเทอร์เน็ตทุกสรรพสิ่งเป็นฐาน. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 6(3), 531-544. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/mcjou/article/view/252643
รังสิมาภรณ์ หนูน้อย และ โชคชัย ปัญญาคำ. (2567). การพัฒนาระบบการทดสอบที่มีการให้ข้อมูลย้อนกลับโดยใช้คอมพิวเตอร์เพื่อการวัดสมรรถนะวิชาชีพครู: สาระความรู้การวิจัยเพื่อแก้ปัญหาและพัฒนาผู้เรียนของนักศึกษา มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ, 16(1), 227-238. สืบค้นจาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/TNSUJournal/article/view/261764
สายฝน เหล่าลาภะ, สุนิสา วงศ์อารีย์ และ นวัตกร หอมสิน. (2566). แนวทางการบริหารแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์ของผู้บริหารสถานศึกษาโรงเรียนขยายโอกาส จังหวัดอุดรธานี. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 10(6), 45-54. สืบค้นจาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/270265
สำนักงานประมงจังหวัดนครศรีธรรมราช. (2567). ข้อมูลเกษตรกรผู้เลี้ยงปลานิลในพื้นที่อำเภอปากพนัง. สืบค้นจาก https://www4.fisheries.go.th/local/index.php/main/site/fpo-nakhonsithammarat
สุนัฐทร หมอนทอง, จุฑามาศ แสงงาม และ ดารุณี ทิพยกุลไพโรจน์. (2564). การประเมินความต้องการจำเป็นในการแก้ปัญหาการจัดการเรียนการสอนของหลักสูตรการควบคุมจราจรทางอากาศภาคทฤษฎีในช่วงสถานการณ์โควิด 19 ของสถาบันการบินพลเรือน. ใน สถาบันการบินพลเรือน, รายงานสืบเนื่องการประชุมวิชาการด้านการบินระดับชาติ, ครั้งที่ 2 วันที่ 22 กันยายน 2565 สถาบันการบินพลเรือน.
อรอุมา แก้วพล. (2563). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาที่เอื้อต่อการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพสำหรับโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(12), 136-151. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/247412
Boonchuvong, C., Koraneekij, P., & Khlaisang, J. (2024). The needs for the development of mobile technology supported Inquiry-Based collaborative learning with gamification to enhance digital information literacy and learning engagement of Undergraduate students. Journal of Information and Learning, 35(3), 133-142. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jil/article/view/276225
Kerdchouay, N. (2018). Factors affecting the knowledge on local wisdom for the handicraft in Phanat Nikhom district, Chonburi province, Thailand. PSAKU International Journal of Interdisciplinary Research, 7(1), 244-251. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/PSAKUIJIR/article/view/218143
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีสู่ชุมชน
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ใน “วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีสู่ชุมชน” ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีสู่ชุมชน มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจาก วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีสู่ชุมชน มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
2. เนื้อหาบทความที่ปรากฏในวารสารเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
