การประเมินศักยภาพของไม้ยืนต้นริมคลองในการป้องกันตลิ่งพังทลาย: กรณีศึกษาเทศบาลตำบลถ้ำใหญ่ อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช

ผู้แต่ง

  • วัฒนา ณ นคร คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย (ไสใหญ่) จังหวัดนครศรีธรรมราช 80110
  • สุรศักดิ์ ชูทอง คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย (ไสใหญ่) จังหวัดนครศรีธรรมราช 80110
  • สุวรรณษา ชูเชิด คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย (ไสใหญ่) จังหวัดนครศรีธรรมราช 80110

DOI:

https://doi.org/10.55164/jtai.v3i2.1227

คำสำคัญ:

ศักยภาพ, ไม้ยืนต้นริมคลอง, การป้องกันตลิ่งพังทลาย, ทุ่งสง, นครศรีธรรมราช

บทคัดย่อ

          งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) สำรวจชนิดพันธุ์และประเมินศักยภาพของไม้ยืนต้นริมคลอง ปากแพรก ตำบลถ้ำใหญ่ อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช (2) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อศักยภาพของ ไม้ยืนต้นในการป้องกันตลิ่งพังทลาย และ (3) เปรียบเทียบความคิดเห็นของประชาชนต่อศักยภาพของไม้ริมคลอง โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสมผสาน เก็บข้อมูลเชิงกายภาพของไม้ยืนต้นในพื้นที่สำรวจ 10 จุด ด้วยการสุ่มแบบเป็นระบบ และใช้สมการถ่วงน้ำหนักประเมินศักยภาพใน 3 ด้าน ได้แก่ (1) ศักยภาพด้านระบบราก (2) ความทนทานต่อน้ำหลากและการกัดเซาะ และ (3) คุณค่าด้านนิเวศและสังคมวัฒนธรรมพร้อมทั้งเก็บข้อมูลเชิงความคิดเห็นจากครัวเรือนริมคลองจำนวน 63 ครัวเรือน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test ผลการศึกษาพบว่า ไม้ยืนต้นริมคลองปรากฏเพียง 6 จุดจากทั้งหมด 10 จุด โดยชนิดไม้ที่พบมาก ได้แก่ กระท้อนป่า ยางนา หูกวาง ตะแบก และตีนเป็ด ผลการประเมินศักยภาพโดยอยู่ในระดับปานกลาง (𝑥̄ = 3.40) เช่น ไม้ยืนต้นริมคลองมีความหลากหลายทางชีวภาพและศักยภาพในการป้องกันตลิ่งพังทลายโดยไม้ยืนต้นที่เหมาะสมเป็นไม้พื้นถิ่นที่มีระบบรากหลากหลายและ สามารถเจริญเติบโตได้ในสภาพพื้นที่ที่มีน้ำขัง เช่น ต้นสาย จิกนมยาน หว้า ตะแบก นอกจากนี้ ประชาชนมีความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับบทบาทของไม้ยืนต้นในเชิงนิเวศและสังคมวัฒนธรรม ปัจจัยด้านระบบรากและความทนทานต่อน้ำหลากและการกัดเซาะส่งผลต่อศักยภาพของไม้ยืนต้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p ≤  0.01) 

เอกสารอ้างอิง

กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย. (2560). รายงานสถานการณ์อุทกภัยประจำปี 2560. กรุงเทพฯ: กระทรวงมหาดไทย.

กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม. (2561). คู่มือการจัดการพื้นที่สีเขียวในเขตเมือง. กรุงเทพฯ: กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.

ทวีชัย ศรีสวัสดิ์ และพรพรรณ พงษ์เจริญ. (2564). การวิเคราะห์ลักษณะไม้ยืนต้นที่เหมาะสมต่อการป้องกันตลิ่งริมคลอง. สิ่งแวดล้อมไทย. 30(2), 45–58.

เทศบาลตำบลถ้ำใหญ่. (2566). แผนพัฒนาเทศบาลตำบลถ้ำใหญ่ (พ.ศ. 2566–2570). นครศรีธรรมราช: สำนักปลัดเทศบาล.

นิรมล อินทรา, ปราโมทย์ จันทรวิโรจน์ และสุวรรณา มั่งมี. (2565). ปัจจัยที่มีผลต่อศักยภาพของไม้ยืนต้นในพื้นที่ชุ่มน้ำภาคใต้. วิจัยสิ่งแวดล้อม 18(1), 77–89.

ประภาพรรณ นาคดี. (2560). การรับรู้ของประชาชนต่อบทบาทของไม้ยืนต้นในชุมชนเมือง. การจัดการสิ่งแวดล้อม. 13(3), 115–127.

พงษ์ศักดิ์ สุขสม และ คำแหง ธรรมชาติ. (2565). พรรณไม้ท้องถิ่นที่เหมาะสมต่อการฟื้นฟูพื้นที่ตลิ่งริมคลองในเขตภาคใต้. วนศาสตร์. 41(1), 23–35.

มูลนิธิสาธารณสุขแห่งชาติ (สสส.). (2562). แนวทางการมีส่วนร่วมของชุมชนในการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.

ล้อมเพชร จันทร์เพ็ญ และสร้อยสุวรรณ ใจดี. (2563). การประเมินศักยภาพไม้ยืนต้นเพื่อการอนุรักษ์ตลิ่งโดยใช้สมการถ่วงน้ำหนัก. วิจัยพฤกษศาสตร์. 35(2), 62–74.

สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2564). แนวทางการพัฒนาพื้นที่ลุ่มน้ำและการจัดการสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ: กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.

สมศักดิ์ ศรีอุดม. (2562). สภาพนิเวศไม้ยืนต้นริมคลองในเขตเมืองและแนวโน้มการเสื่อมโทรม. สิ่งแวดล้อมเมือง. 12(4), 34–49.

Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO). (2020). Urban trees and forests: A guidefor decision-makers. Rome: FAO.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-11-19

รูปแบบการอ้างอิง

ณ นคร ว., ชูทอง ส., & ชูเชิด ส. (2025). การประเมินศักยภาพของไม้ยืนต้นริมคลองในการป้องกันตลิ่งพังทลาย: กรณีศึกษาเทศบาลตำบลถ้ำใหญ่ อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารเทคโนโลยีและนวัตกรรมเกษตร, 3(2). https://doi.org/10.55164/jtai.v3i2.1227

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย