ผลของความเค็มต่อสารพฤกษเคมีของกะเพรา 11 หมายเลข ภายใต้สภาพโรงเรือน

บทคัดย่อ

ดินเค็มส่งผลต่อการเจริญเติบโตและผลผลิตที่ลดลงของพืช โดยสามารถแก้ปัญหาดังกล่าวด้วยการปลูกพืชทนเค็ม งานวิจัยนี้จึงประเมินเชื้อพันธุกรรมกะเพรา 11 หมายเลข ที่ปลูกในสภาพความเค็ม เนื่องจากกะเพราเป็นพืชผักที่มีสรรพคุณและคุณประโยชน์ต่อร่างกาย เช่น สารต้านอนุมูลอิสระ โดยทำการทดลองปลูกกะเพราด้วยสารละลายธาตุอาหารที่มีเกลือ (NaCl) ผสมอยู่ โดยมีค่าการนำไฟฟ้า เท่ากับ 2 (ชุดควบคุม), 4, 6 และ 8 เดซิซีเมนต์ต่อเมตร ในสภาพโรงเรือน เมื่อเก็บเกี่ยวกะเพราหลังให้สารละลายเกลือ 3 และ 6 สัปดาห์ (HV1 และ HV 2) พบว่า ปริมาณสารพฤกษเคมีขึ้นอยู่กับพันธุ์และระดับความเค็ม สารประกอบฟีนอลิคใน HV1 สูงขึ้นเมื่อได้รับเกลือ และ HV2 สูงขึ้นที่ 6 เดซิซีเมนต์ต่อเมตร ไม่พบปฏิกิริยาร่วมระหว่างพันธุ์และระดับความเค็มของปริมาณสารต้านอนุมูลอิสระใน HV 1 และ พบว่า ความเค็มมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงสารต้านอนุมูลอิสระน้อย กะเพราส่วนใหญ่ยังรักษาระดับปริมาณสารต้านอนุมูลอิสระได้ใกล้เคียงกันแม้ให้ความเค็มนาน 6 สัปดาห์ การให้ความเค็มระยะสั้นเป็นผลให้ปริมาณเบต้าแคโรทีนส่วนใหญ่เพิ่มขึ้นที่ 4 เดซิซีเมนต์ต่อเมตร ปริมาณคลอโรฟิลล์ทั้งหมดเพิ่มขึ้นที่ความเค็ม 8 เดซิซีเมนต์ต่อเมตร และการให้ความเค็มยาวนานมีผลต่อปริมาณเบต้าแคโรทีน และปริมาณคลอโรฟิลล์ทั้งหมดลดลง