ผลของการลดปริมาณโพแทสเซียมต่อการเจริญเติบโตและการสะสมธาตุอาหารของคะน้าที่ปลูกในทราย

บทคัดย่อ

งานทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหาสูตรปุ๋ยที่เหมาะสมในการลดปริมาณโพแทสเซียมสะสมในคะน้าอยู่ในเกณฑ์แนะนำให้ผู้ป่วยโรคไตบริโภคได้ โดยการจัดการธาตุโพแทสเซียมลดลงจากอัตราที่กรมวิชาการเกษตรแนะนำ วางแผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์ (completely randomized design) มี 4 ตำรับการทดลองของการใส่ปุ๋ยสูตร N-P-K ที่ต่างกัน จำนวน 5 ซ้ำ ดังนี้ ตำรับการทดลองที่ 1 ไม่ใส่ปุ๋ยธาตุอาหารหลัก ตำรับการทดลองที่ 2 ใส่ปุ๋ยเคมีสูตร 12-8-4 ตำรับการทดลองที่ 3 ใส่ปุ๋ยเคมีสูตร 12-8-6 ตำรับการทดลองที่ 4 ใส่ปุ๋ยเคมีสูตร 12-8-8  ในอัตรา 60 กก.ต่อไร่ ในตำรับการทดลองที่ 2-4 แบ่งใส่ 3 ครั้งต่อสัปดาห์ ครั้งละเท่าๆกัน ปลูกคะน้าในกระถางขนาด 7 นิ้วบรรจุทรายน้ำหนัก 3 กก.เท่าๆกันทุกกระถาง จัดการปุ๋ยธาตุอาหารรองและธาตุอาหารเสริมในสัดส่วนที่เท่ากันทุกตำรับการทดลอง ส่วนการให้น้ำให้ตามค่าสภาพความชื้นภาคสนาม เก็บข้อมูลการเจริญเติบโต วิเคราะห์น้ำหนักสด น้ำหนักแห้ง และวิเคราะห์ปริมาณโพแทสเซียมและโซเดียมที่สะสมในต้นคะน้า ผลการทดลองพบว่าการลดปริมาณโพแทสเซียมในตำรับการทดลองที่ 2 ให้ผลผลิตลดลงถึงกว่าร้อยละ 90 เมื่อเทียบกับตำรับการทดลองที่ 4 ซึ่งเป็นตำรับที่กรมวิชาการเกษตรแนะนำ แต่เมื่อเทียบปริมาณโพแทสเซียมที่สะสมในคะน้า พบว่าตำรับการทดลองที่ 1 และ 2 มีปริมาณการสะสมโพแทสเซียมที่น้อยลงมากอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติและมีค่าอยู่ในเกณฑ์ที่ที่แนะนำให้ผู้ป่วยโรคไตบริโภคได้ (น้อยกว่า 200 มก.ต่อ 100 กรัม นน.สด)  สำหรับปริมาณโซเดียมไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติโดยตำรับการทดลองที่ 1, 2 และ 3 มีปริมาณการสะสมโซเดียมในคะน้าอยู่ในเกณฑ์ที่แนะนำให้ผู้ป่วยโรคไตรับประทานได้เช่นกัน (น้อยกว่า 50 มก.ต่อ100 กรัม นน.สด) จากการทดลองสรุปได้ว่าการจัดการปุ๋ยสูตร 12-8-4 ในอัตรา 60 กก.ต่อไร่ ในวัสดุทรายสามารถผลิตคะน้าที่มีปริมาณโพแทสเซียมและโซเดียมต่ำอยู่ในเกณฑ์ที่แนะนำได้